Biegnę przez las i cały czas potykam się o pnącza. Oplatają moje kostki, chwytają za łydki. Biegnę ku marzeniom i wspomnieniom, ale nie ma już bezpiecznej ścieżki. One są wszędzie. Sama je tam wpuściłam, a teraz utraciłam to, o co kiedyś tak dbałam. Krótki okres potrafił zniszczyć pracę wielu lat. Dupka. A kiedy przez tel dowiaduję się, że dotykają kolejnych dziedzin i osób, jestem przerażona. Naprawdę.